ΣΑΣ ΕΛΕΙΨΑ ;;;; :-Ρ
Λοιπόν.... Ένα θα σας πω και να το θυμάστε καλά !
Μ Π Α Χ Α Λ Ο ! ! !
Μια χαρά περνάνε οι μέρες εδώ και 2 βδομάδες περίπου...παρεούλες, γέλια, παιχνίδια, χορός, επισκέψεις...
Πήξιμο λίγο στη δουλειά αλλά αξίζει, χαβαλές κι εκεί κι εξάλλου γιορτές έρχονται και θα κάνουμε και διακοπούλες !
Αφραγκιές αλλά ούτε αυτό πολυπειράζει προς το παρόν, με κάποιο περίεργο τρόπο όλα βολεύονται ως δια μαγείας και καταφέρνουμε να τη βγάζουμε στο ψιλοτσάμπα διασκεδάζοντας αφάνταστα παρόλα αυτά.
Χάλι μαύρο τα αισθηματικοερωτικόγκομενικά...Όχι γιατί δεν "παίζει" τίποτα. Αλλά γιατί μάλλον παραχαλάρωσα και δεν παίρνω εύκολα μπρος και τα'χω κάνει μούσκεμα!
Αναισθησία...; Βαρύ ίσως αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς να περιγράψω αυτό που νοιώθω. Να αγαπάς, να νοιώθεις όμορφα αλλά να μην μπορείς να πας παρακάτω (συναισθηματικά μιλάω, μην πάτε αμέσως στο πονηρό !). Μια παγωμάρα, μάλλον φόβος ή και κούραση...Και να περιμένεις πότε και ποιός θα καταφέρει να σε κάνει να νοιώσεις και πάλι όπως....τότε....
Λούκι μεγάλο και να σε νοιάζει ταυτόχρονα...Να μη θέλεις να πονέσεις τον εαυτό σου κι ακόμα περισσότερο εκείνον...
Όχι. Το όχι που πρέπει να πεις ενώ ξέρεις ότι υπάρχουν τόσοι μα τόσοι λόγοι να πεις ΝΑΙ.
Μεγάλη μέρα αύριο...Ελπίζω να καταλάβεις. Βασικά...αν σε ξέρω όσο νομίζω ότι σε ξέρω...πιστεύω ότι όντως θα καταλάβεις. Και για άλλη μια φορά θα με κάνεις να πω "ΟΥΑΟΥ!" και να τρέξω μακριά σαν "κοτούλα"... Εγώ !!!
ΥΓ. Αν κάποιος απαντήσει....παρακαλείται να μη γράψει πράγματα του τύπου "μην ακούς τους φόβους σου", "δώσε μια ευκαιρία", "αφήσου", "ξέχνα το παρελθόν και τόλμα" και λοιπές χαζομάρες. VERY BAD TIMING !!!
Sunday, December 17, 2006
Monday, December 04, 2006
Τα...παρατράγουδα του ΣΚ
Έτοιμοι; Φύγαμε....
Σάββατο:
"Ευάκι, λέμε να μαζευτούμε σπίτι μου για πίτσες και παντομίμα. Είσαι;" Και ξεκινάμε.
Βριλήσσια - Π. Φάληρο να "μαζέψω" τον Μανώλη κι από κει Γλυφάδα. Παρκάρισμα τσακ μπαμ στο πεζοδρόμιο φάτσα κάρτα από την πολυκατοικία της Εβίτας (...θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίιιιις.....να μάθετε να μην αργείτε οι υπόλοιποι, 40 λεπτά για παρκάρισμα μετά :-p ).
Γνωριμία με τον Biscuit (σκυλάκι καλέ είναι) η οποία κατέληξε σε προξενιό (Candy μου κι άλλος γαμπρός, θα διαλέξεις επιτέλους έναν να τελειώνουμε;), ο οποίος παραλίγο να δοκιμάσει τη μαμά πριν τη κόρη (μέχρι στην πλάτη του καναπέ σκαρφάλωνε για να με "προσεγγίσει" εκ των άνωθεν...)
10 μαζευτήκαμε, ζωή να΄χουμε, αν και άκουγα τους γείτονες να βάζουνε στοιχήματα : "τόση φασαρία...θα παίξω το 58, δίνει 4/1... Η απόδοση του 74 έπεσε κατακόρυφα μετά την άφιξη της Φωτεινής, η οποία εκτόξευσε στα ύψη τα ντεσιμπέλ με τις τσιρίδες της "Μηηηηηηηηη πάρτε τον από δω, φοράω καλτσόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοον! Γρηγόρηηηηηηηη σταμάτααααααααα! Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!" (<-- Ζουμπουλία style αλλά με υπέρηχους).
Ξεκινήσαμε με τα εύκολα, μέχρι να έρθουν οι πίτσες...Taboo. Μα καλά, ούτε ένας πάνω από 2 λέξεις βρε παιδιά; Θα μας περάσουν για άσχετους ! Α και...Μανώλη μου...την επόμενη φορά που θα θες να περιγράψεις τη λέξη περιουσία ΜΗ δείχνεις για 1 λεπτό το πορτοφόλι σου ρωτώντας μας τι έχεις μέσα. Λεφτά έχεις μέσα, το περιουσία ούτε να το βρούμε πρόκειται, ούτε να σε πιστέψουμε ! Ψωνάρα ! :-p
Κουδούνι...Pizza time, 5 για 10 με την Εβίτα να κατεβάζει τις 3 (;;;) και την υποφαινόμενη να βγάζει αφρούς (ξέρετε..."αυτό είναι αδικία, ισότητα στο μεταβολισμό ΤΩΡΑ, κάτω οι γουρουνιές των αδύνατων" κλπ κλπ κλπ). Γύρω από το τραπέζι, ο Biscuit να κάνει sex με την πάπια του κι εμείς να παρακολουθούμε τον Γρηγόρη να απειλεί με sex τους τυπάδες της Domino επειδή τα κομμάτια δεν κόβονταν εύκολα...Τς τς τς...όταν σε λέω εγώ γεροπαράξενο μετά φταίω! Νηστικός έμεινες από τη γκρίνια βρε! Τσομπ τσομπ τσομπ...που θα έλεγε και η Εβίτα.
Και ρωτάω λοιπόν τώρα εγώ εσάς που ξέρετε. Μετά την pizza, τι πάει ;;; Ακριβώς ! Μετά τις πιτσογουρουνιές, για να ισορροπήσουμε και πάλι λίγο τα πράγματα και να μην κλαίμε την επόμενη μέρα έχοντας σπάσει τα κοντέρ της ζυγαριάς, χτυπάμε με θάρρος και αυταπάρνηση κανα-δυο....παστούλεεεεες....!!! Αν, δε, μας λένε Εβίτα, της κάνουμε 3 για να ήμαστε σίγουροι-σίγουροι ότι θα κάνουμε καλές καύσεις !!!
Ναι ναι, βρισκόμαστε στο στάδιο που οι ατμοί πετάγονται με τόση πίεση που τρυπάνε το ταβάνι, το καπάκι της χύτρας εκτοξεύεται και κάνει πτήσεις μέσα στο δωμάτιο απκεφαλίζοντας όποιον κακομοίρη βρει μπροστά του....και ναι ναι, όπου χύτρα, βάλτε εμένα, να χτυπώ το πόδι κατάχαμα φωνάζοντας "σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ" !!! (Ο Biscuit παράτησε την πάπια και μου ήρθε για consolation sex το γλυκούλι μου...μη σας πω ότι το σκέφτηκα να ενδώσω με την πίκρα που είχα !)
Γρήγορα, κάντε κάτι να μη το σκέφτομαι! Παντομίμα; Παντομίμα λοιπόν! Και παντομίμα για τις υπόλοιπες 3 ώρες...Γιάννης, Σταμάτης, Φωτεινή, Γρηγόρης από τη μια, Εβίτα, Φώτης, Μανώλης et moi από την άλλη. Νικητή δεν είχαμε, χωρίς χρονόμετρο, παίζαμε μέχρι να βρεθεί η κάθε ρημαδοταινία ή μέχρι να φωνάξει κάποιος "παραιτούμαι" και να πηδήξει από το παράθυρο.
Το γέλιο της αρκούδας έπεσε, ξέσπασαν προσωπικές κόντρες ("τη δύσκολη να την φυλάξουμε για την Εύη" Γιάννη μου, ε; Καλάαααααα !!!), ανακαλύψαμε ότι οι πιο δύσκολες ταινίες είναι αυτές με τις πιο απλές λέξεις, του στυλ "Ο μπαμπάς λείπει ταξίδι για δουλειές"...ανακαλύψαμε κι ότι η Φωτεινή θεωρεί δουλειά μόνο το ξεσκόνισμα προφανώς....
Στην ίδια έπεσε κι ο κλήρος για το τρομερό και φοβερό "Συλλαβίζοντας την ευτυχία". Χρόνος ρεκόρ 27 λεπτά, στα 3 είχαν βρει το "την ευτυχία", τα υπόλοιπα 24 παρακολουθούσαμε την Φωτεινούλα να χτυπιέται για το συλλαβίζοντας, ανοιγοκλείνοντας αργά αργά το στόμα και σχηματίζοντας τομές με τα χέρια της...ενώ ο Γιάννης και ο Σταμάτης, έχοντας πει όοοολα τα παράγωγα και συνώνυμα της λέξης μιλάω, τη ρωτάνε : "αυτό, που και καλά μιλάς αργά...το κάνεις επίτηδες ή έτσι σου βγαίνει;" Χαχαχχαχαχαχαααα !!!!
Για να μην κοροϊδεύω μόνο τους άλλους....εμένα μου έλαχαν τα εξής καταπληκτικά: "Πι", οι "Απίθανοι" και...."Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού". Στο πρώτο ήμουν τυχερή, η ομάδα μου το είχε ξαναπαίξει, το βρήκαν πολύ εύκολα. Το δεύτερο....κομμάτιασα τη λέξη, α στερητικό, όλα καλά, 2 λεπτά αργότερα κατάφερα να τους δώσω να καταλάβουν και το ΠΙ, χρησιμοποιώντας την προηγούμενη ταινία...κι ακούω τα όργια να λένε : "α....πι....ΑΠ ! Απρόσιτοι; Απαράδεκτοι;" Να χτυπιέμαι εγώ !!!! Α και ΠΙ = ΑΠΙ βρε στόκοι !!! να θέλω να ουρλιάξω αλλά οι γαμοκανόνες να μην το επιτρέπουν. Πάλι από την αρχή...2° συνθετικό πι...ΟΛΟ ΟΛΟ ΟΛΟ να δείχνω και να κοπανάω και το ποδάρι χάμω. Το βρήκαν, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και κυλιστήκαμε όλοι μαζί στα χαλιά για να γιορτάσουμε την τρομερή επιτυχία μας :-p
A! "Η ερωμένη του γάλλου υπολοχαγού" ε; Λοιπόν....Άρχισα να τρίβομαι στο Γιάννη...του έσκασα κι ένα γλωσσόφιλο (στα ψέμματα ρε, αμέσως εσείς...) κι άρχισα τα νοήματα "τι είμαι; ε; ε; ε;"
- Τσουλάρα !
- Ναι ναι, περίπου !
- Πουτάνα !
- Ναι ναι, περίπου !
- Πόρνη;
- Ναι ναι, περίπου !
- Γκόμενα !
- Αυτό, αυτό...! Πιο...σικ ! (εσείς ξέρετε να πείτε σικ με νοήματα; :-p)
- Ερωμένη !!!!!
- Πολύ εύκολα δεν το βρήκες το ερωμένη Μανωλάκη μου;;; Πού ξέρεις εσύ από ερωμένες μωρό μου;;;;;;;;;;;
- Σκάστε ρε, το βρήκα ! Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού !!!
- Μωρή Εβίτα !!! Χαλάλι σου οι πίτσες και οι πάστες κορίτσι μου, έλα να κυλιστούμε άλλη μια αγκαλιά !!!
Το παιχνίδι έληξε με την απονομή ειδικού βραβείου στο Φώτη, Βενεζουελάνου με εμπειρική γνώση της ελληνικής, ο οποίος ήταν τα ΟΛΑ τα λεφτά στις μιμήσεις. ΄
- Πόσες λέξεις έχει Φώτη η ταινία;
- 2
- Άρθρο έχει;
- Τι είναι άρθρο;
- Ο, η, το...
- Όχι.
- Ρήμα;
- Τι είναι ρήμα;
- Παίζω, χτυπάω...
- Όχι.
- Ουσιαστικά είναι και τα δυο ή ένα ουσιαστικό κι ένα επίθετο;
- Τι είναι πάλι αυτά;;;
- Να, για παράδειγμα λες "καλός άνθρωπος". Άνθρωπος ουσιαστικό, καλός επίθετο.
- Α ναι! Ξέρω κι εγώ ένα! Δημήτρης όνομα, Παρασκευόπουλος επίθετο......
Τελικά ήταν ο πιο παραστατικός στις μιμήσεις του, μην έχοντας άλλο τρόπο να μας εξηγήσει το παραμικρό. Επικίνδυνες αποστολές, συνήθεις ύποπτοι και το καταπληκτικό "πάρε τα χαρτιά και τρέξε" όπου, πολύ απλά, αρπάζει ξαφνικά μια χαρτοπετσέτα από το τραπέζι κι αρχίζει να τρέχει μανιωδώς προς την έξοδο, αφήνοντάς μας όλους μαλάκες ! χαχαχαχαχαχααα
Σταματήσαμε κατά τις 3μιση εξουθενωμένοι, εγώ έριξα κι έναν 10λεπτο υπνάκο στον καναπέ
(Γρηγόρη κάθαρμα...."ρε, ελάτε να της ρίξουμε ένα ποτήρι νερό, θα έχει πλάκα !") και κατά τις 4 σηκωθήκαμε για μαζική αποχώρηση. "Ας κάνουμε ένα τσιγάρο ακόμα μωρέ" μου λέει ο Μανώλης, κάθεται για ένα ακόμα κι ο Φώτης....ε, αυτό ήταν, ξύπνησα για τα καλά πάλι, αρχίσαμε το μπλα μπλα.....κατά τις 7μιση ήμουν στο κρεβάτι μου.
Κυριακή (don't worry, κρατάει λιγότερο):
Ξύπνημα στις 11 (να θυμηθώ να πάω να μείνω μόνη μου όσο πιο γρήγορα γίνεται !). Πονοκέφαλος όλη μέρα αλλά ηθικό ακμαιότατον. Δουλίτσες, τηλεφωνάκια, ταινιούλα...Κόλλημα στην τηλεόραση για το Άρης - Παναθηναϊκός με μπαμπά και αδερφό...Πίκρα, όχι γιατί χάσαμε...απλά γιατί καλύτερα να μην πηγαίναμε καθόλου Θεσσαλονίκη, τζάμπα το ταξίδι, κουραστηκαν τα παλικάρια, τους πείραξε το jet lang φαίνεται και δεν ήξεραν πού βρίσκονταν μέσα στο γήπεδο....
Delete γρήγορα, πάμε γι'άλλα....Βόλτα τα μικρά (Candy και επίδοξος γαμπρός νούμερο 1), ντύσιμο εξπρές και φύγαμε για Palenque !
Luisito Rosario con.......Larry Harlow !!!!
Απίστευτο live ! Ο Luisito χίλιες φορές καλύτερος από πέρσι, οι Palenque all stars σαφέστατα ανεβασμένοι...για τον Harlow τι να πεις. Ο άνθρωπος είναι ένας ζωντανός θρύλος...χάζευες απλά, μεγαλείο επί σκηνής. Πολύ πιο νέος απ'ότι τον περιμέναμε (έδειχνε τουλάχιστον), μουσική ιδιοφυϊα, έπαιζε τα πλήκτρα του και συνάμα όλη την ορχήστρα στα δάχτυλα. Απίστευτα χαλαρός, έπαιζε και μαζί μας, ασταμάτητο χιούμορ, ξεσήκωσε όλο το μαγαζί, με τη βοήθεια του Rosario. Οι δυο τους είχαν πάρα πολύ καλή χημεία, μιλούσαν και αγγλικά (βοηθούσε να καταλάβουμε και να συμμετέχουμε όσοι δεν "πιάνουμε" τα ισπανικά) κι έγινε....ΧΑΜΟΣ ! Τι κλεισίματα ματιών, τι "τραγούδα εσύ μαζί μου", "θ'ανέβεις εσύ να παίξεις;", "εσένα θα σε λέω pappo, θα είσαι ο pappo μου όποτε έρχομαι Ελλάδα" στον Παυλίδη....ΧΑΜΟΣ ! Γελάσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε....φύγαμε γεμάτοι ! :-)
Καθιερωμένη στάση στα Everest για μπλα μπλα και μαμ. Λίγη coca cola (light, τι, για την Εβίτα με περάσατε;) και άρχισα να μεθάω (σας έχω πει ότι δεν πίνω αλκοόλ;)....Διαφήμιση της Βανδή στα Everest κι εγώ να τραγουδάω μέσα στο κατάμεστο μαγαζί....
Κι όοοοοταν είμαι αγάαααααπη μου μαζί σουυυυυ....στην αυλήηηη του παραδείσουυυυυυ.....κάαααπου ανάααμεσα στ'αστέεεεεεεριααααααααα.... Το'χω; Το'χω;;;; Ναιιιιιιιιι !!!! Πάμε πάλι !!!! Α ! να πω και το άλλο;
Σήηηηηηημεραα γά-σημέρα γάαααμος γίιινεταιιιιιιιιι....!
Ξύπνησε το juke box μέσα μου κι άντε να σταματήσω. Η Μαρία να με κοιτάει με κάτι μάτια σαν της κουκουβάγιας, ο Γρηγόρης να το παίζει αδιάφορος και να μου ρίχνει αγκωνιές όποτε δεν κοίταζε κανείς για να σκάσω, κι η Τάνια να κανονίζει πού και πότε θα πάμε caraoke....
Συνέχισα να τραγουδάω μόνη μου στο δρόμο....στον Α(χ)ναστάση μου στο τηλέφωνο (που ήταν πάνω στο μετρό καβάλα το ζουζουνομπουρεκάκι μουυυυυυυυ !!! χαχαχαχαχααα)....και τελικά στα όνειρά μου !!!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !!!! :-)))))
ΥΓ. Ερώτηση...Γιατί είχαν κίνηση οι δρόμοι στις 7 το πρωί κυριακάτικα;;;; Όλοι εκκλησία πάνε;;;;
Σάββατο:
"Ευάκι, λέμε να μαζευτούμε σπίτι μου για πίτσες και παντομίμα. Είσαι;" Και ξεκινάμε.
Βριλήσσια - Π. Φάληρο να "μαζέψω" τον Μανώλη κι από κει Γλυφάδα. Παρκάρισμα τσακ μπαμ στο πεζοδρόμιο φάτσα κάρτα από την πολυκατοικία της Εβίτας (...θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίιιιις.....να μάθετε να μην αργείτε οι υπόλοιποι, 40 λεπτά για παρκάρισμα μετά :-p ).
Γνωριμία με τον Biscuit (σκυλάκι καλέ είναι) η οποία κατέληξε σε προξενιό (Candy μου κι άλλος γαμπρός, θα διαλέξεις επιτέλους έναν να τελειώνουμε;), ο οποίος παραλίγο να δοκιμάσει τη μαμά πριν τη κόρη (μέχρι στην πλάτη του καναπέ σκαρφάλωνε για να με "προσεγγίσει" εκ των άνωθεν...)
10 μαζευτήκαμε, ζωή να΄χουμε, αν και άκουγα τους γείτονες να βάζουνε στοιχήματα : "τόση φασαρία...θα παίξω το 58, δίνει 4/1... Η απόδοση του 74 έπεσε κατακόρυφα μετά την άφιξη της Φωτεινής, η οποία εκτόξευσε στα ύψη τα ντεσιμπέλ με τις τσιρίδες της "Μηηηηηηηηη πάρτε τον από δω, φοράω καλτσόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοον! Γρηγόρηηηηηηηη σταμάτααααααααα! Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!" (<-- Ζουμπουλία style αλλά με υπέρηχους).
Ξεκινήσαμε με τα εύκολα, μέχρι να έρθουν οι πίτσες...Taboo. Μα καλά, ούτε ένας πάνω από 2 λέξεις βρε παιδιά; Θα μας περάσουν για άσχετους ! Α και...Μανώλη μου...την επόμενη φορά που θα θες να περιγράψεις τη λέξη περιουσία ΜΗ δείχνεις για 1 λεπτό το πορτοφόλι σου ρωτώντας μας τι έχεις μέσα. Λεφτά έχεις μέσα, το περιουσία ούτε να το βρούμε πρόκειται, ούτε να σε πιστέψουμε ! Ψωνάρα ! :-p
Κουδούνι...Pizza time, 5 για 10 με την Εβίτα να κατεβάζει τις 3 (;;;) και την υποφαινόμενη να βγάζει αφρούς (ξέρετε..."αυτό είναι αδικία, ισότητα στο μεταβολισμό ΤΩΡΑ, κάτω οι γουρουνιές των αδύνατων" κλπ κλπ κλπ). Γύρω από το τραπέζι, ο Biscuit να κάνει sex με την πάπια του κι εμείς να παρακολουθούμε τον Γρηγόρη να απειλεί με sex τους τυπάδες της Domino επειδή τα κομμάτια δεν κόβονταν εύκολα...Τς τς τς...όταν σε λέω εγώ γεροπαράξενο μετά φταίω! Νηστικός έμεινες από τη γκρίνια βρε! Τσομπ τσομπ τσομπ...που θα έλεγε και η Εβίτα.
Και ρωτάω λοιπόν τώρα εγώ εσάς που ξέρετε. Μετά την pizza, τι πάει ;;; Ακριβώς ! Μετά τις πιτσογουρουνιές, για να ισορροπήσουμε και πάλι λίγο τα πράγματα και να μην κλαίμε την επόμενη μέρα έχοντας σπάσει τα κοντέρ της ζυγαριάς, χτυπάμε με θάρρος και αυταπάρνηση κανα-δυο....παστούλεεεεες....!!! Αν, δε, μας λένε Εβίτα, της κάνουμε 3 για να ήμαστε σίγουροι-σίγουροι ότι θα κάνουμε καλές καύσεις !!!
Ναι ναι, βρισκόμαστε στο στάδιο που οι ατμοί πετάγονται με τόση πίεση που τρυπάνε το ταβάνι, το καπάκι της χύτρας εκτοξεύεται και κάνει πτήσεις μέσα στο δωμάτιο απκεφαλίζοντας όποιον κακομοίρη βρει μπροστά του....και ναι ναι, όπου χύτρα, βάλτε εμένα, να χτυπώ το πόδι κατάχαμα φωνάζοντας "σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ" !!! (Ο Biscuit παράτησε την πάπια και μου ήρθε για consolation sex το γλυκούλι μου...μη σας πω ότι το σκέφτηκα να ενδώσω με την πίκρα που είχα !)
Γρήγορα, κάντε κάτι να μη το σκέφτομαι! Παντομίμα; Παντομίμα λοιπόν! Και παντομίμα για τις υπόλοιπες 3 ώρες...Γιάννης, Σταμάτης, Φωτεινή, Γρηγόρης από τη μια, Εβίτα, Φώτης, Μανώλης et moi από την άλλη. Νικητή δεν είχαμε, χωρίς χρονόμετρο, παίζαμε μέχρι να βρεθεί η κάθε ρημαδοταινία ή μέχρι να φωνάξει κάποιος "παραιτούμαι" και να πηδήξει από το παράθυρο.
Το γέλιο της αρκούδας έπεσε, ξέσπασαν προσωπικές κόντρες ("τη δύσκολη να την φυλάξουμε για την Εύη" Γιάννη μου, ε; Καλάαααααα !!!), ανακαλύψαμε ότι οι πιο δύσκολες ταινίες είναι αυτές με τις πιο απλές λέξεις, του στυλ "Ο μπαμπάς λείπει ταξίδι για δουλειές"...ανακαλύψαμε κι ότι η Φωτεινή θεωρεί δουλειά μόνο το ξεσκόνισμα προφανώς....
Στην ίδια έπεσε κι ο κλήρος για το τρομερό και φοβερό "Συλλαβίζοντας την ευτυχία". Χρόνος ρεκόρ 27 λεπτά, στα 3 είχαν βρει το "την ευτυχία", τα υπόλοιπα 24 παρακολουθούσαμε την Φωτεινούλα να χτυπιέται για το συλλαβίζοντας, ανοιγοκλείνοντας αργά αργά το στόμα και σχηματίζοντας τομές με τα χέρια της...ενώ ο Γιάννης και ο Σταμάτης, έχοντας πει όοοολα τα παράγωγα και συνώνυμα της λέξης μιλάω, τη ρωτάνε : "αυτό, που και καλά μιλάς αργά...το κάνεις επίτηδες ή έτσι σου βγαίνει;" Χαχαχχαχαχαχαααα !!!!
Για να μην κοροϊδεύω μόνο τους άλλους....εμένα μου έλαχαν τα εξής καταπληκτικά: "Πι", οι "Απίθανοι" και...."Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού". Στο πρώτο ήμουν τυχερή, η ομάδα μου το είχε ξαναπαίξει, το βρήκαν πολύ εύκολα. Το δεύτερο....κομμάτιασα τη λέξη, α στερητικό, όλα καλά, 2 λεπτά αργότερα κατάφερα να τους δώσω να καταλάβουν και το ΠΙ, χρησιμοποιώντας την προηγούμενη ταινία...κι ακούω τα όργια να λένε : "α....πι....ΑΠ ! Απρόσιτοι; Απαράδεκτοι;" Να χτυπιέμαι εγώ !!!! Α και ΠΙ = ΑΠΙ βρε στόκοι !!! να θέλω να ουρλιάξω αλλά οι γαμοκανόνες να μην το επιτρέπουν. Πάλι από την αρχή...2° συνθετικό πι...ΟΛΟ ΟΛΟ ΟΛΟ να δείχνω και να κοπανάω και το ποδάρι χάμω. Το βρήκαν, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και κυλιστήκαμε όλοι μαζί στα χαλιά για να γιορτάσουμε την τρομερή επιτυχία μας :-p
A! "Η ερωμένη του γάλλου υπολοχαγού" ε; Λοιπόν....Άρχισα να τρίβομαι στο Γιάννη...του έσκασα κι ένα γλωσσόφιλο (στα ψέμματα ρε, αμέσως εσείς...) κι άρχισα τα νοήματα "τι είμαι; ε; ε; ε;"
- Τσουλάρα !
- Ναι ναι, περίπου !
- Πουτάνα !
- Ναι ναι, περίπου !
- Πόρνη;
- Ναι ναι, περίπου !
- Γκόμενα !
- Αυτό, αυτό...! Πιο...σικ ! (εσείς ξέρετε να πείτε σικ με νοήματα; :-p)
- Ερωμένη !!!!!
- Πολύ εύκολα δεν το βρήκες το ερωμένη Μανωλάκη μου;;; Πού ξέρεις εσύ από ερωμένες μωρό μου;;;;;;;;;;;
- Σκάστε ρε, το βρήκα ! Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού !!!
- Μωρή Εβίτα !!! Χαλάλι σου οι πίτσες και οι πάστες κορίτσι μου, έλα να κυλιστούμε άλλη μια αγκαλιά !!!
Το παιχνίδι έληξε με την απονομή ειδικού βραβείου στο Φώτη, Βενεζουελάνου με εμπειρική γνώση της ελληνικής, ο οποίος ήταν τα ΟΛΑ τα λεφτά στις μιμήσεις. ΄
- Πόσες λέξεις έχει Φώτη η ταινία;
- 2
- Άρθρο έχει;
- Τι είναι άρθρο;
- Ο, η, το...
- Όχι.
- Ρήμα;
- Τι είναι ρήμα;
- Παίζω, χτυπάω...
- Όχι.
- Ουσιαστικά είναι και τα δυο ή ένα ουσιαστικό κι ένα επίθετο;
- Τι είναι πάλι αυτά;;;
- Να, για παράδειγμα λες "καλός άνθρωπος". Άνθρωπος ουσιαστικό, καλός επίθετο.
- Α ναι! Ξέρω κι εγώ ένα! Δημήτρης όνομα, Παρασκευόπουλος επίθετο......
Τελικά ήταν ο πιο παραστατικός στις μιμήσεις του, μην έχοντας άλλο τρόπο να μας εξηγήσει το παραμικρό. Επικίνδυνες αποστολές, συνήθεις ύποπτοι και το καταπληκτικό "πάρε τα χαρτιά και τρέξε" όπου, πολύ απλά, αρπάζει ξαφνικά μια χαρτοπετσέτα από το τραπέζι κι αρχίζει να τρέχει μανιωδώς προς την έξοδο, αφήνοντάς μας όλους μαλάκες ! χαχαχαχαχαχααα
Σταματήσαμε κατά τις 3μιση εξουθενωμένοι, εγώ έριξα κι έναν 10λεπτο υπνάκο στον καναπέ
(Γρηγόρη κάθαρμα...."ρε, ελάτε να της ρίξουμε ένα ποτήρι νερό, θα έχει πλάκα !") και κατά τις 4 σηκωθήκαμε για μαζική αποχώρηση. "Ας κάνουμε ένα τσιγάρο ακόμα μωρέ" μου λέει ο Μανώλης, κάθεται για ένα ακόμα κι ο Φώτης....ε, αυτό ήταν, ξύπνησα για τα καλά πάλι, αρχίσαμε το μπλα μπλα.....κατά τις 7μιση ήμουν στο κρεβάτι μου.
Κυριακή (don't worry, κρατάει λιγότερο):
Ξύπνημα στις 11 (να θυμηθώ να πάω να μείνω μόνη μου όσο πιο γρήγορα γίνεται !). Πονοκέφαλος όλη μέρα αλλά ηθικό ακμαιότατον. Δουλίτσες, τηλεφωνάκια, ταινιούλα...Κόλλημα στην τηλεόραση για το Άρης - Παναθηναϊκός με μπαμπά και αδερφό...Πίκρα, όχι γιατί χάσαμε...απλά γιατί καλύτερα να μην πηγαίναμε καθόλου Θεσσαλονίκη, τζάμπα το ταξίδι, κουραστηκαν τα παλικάρια, τους πείραξε το jet lang φαίνεται και δεν ήξεραν πού βρίσκονταν μέσα στο γήπεδο....
Delete γρήγορα, πάμε γι'άλλα....Βόλτα τα μικρά (Candy και επίδοξος γαμπρός νούμερο 1), ντύσιμο εξπρές και φύγαμε για Palenque !
Luisito Rosario con.......Larry Harlow !!!!
Απίστευτο live ! Ο Luisito χίλιες φορές καλύτερος από πέρσι, οι Palenque all stars σαφέστατα ανεβασμένοι...για τον Harlow τι να πεις. Ο άνθρωπος είναι ένας ζωντανός θρύλος...χάζευες απλά, μεγαλείο επί σκηνής. Πολύ πιο νέος απ'ότι τον περιμέναμε (έδειχνε τουλάχιστον), μουσική ιδιοφυϊα, έπαιζε τα πλήκτρα του και συνάμα όλη την ορχήστρα στα δάχτυλα. Απίστευτα χαλαρός, έπαιζε και μαζί μας, ασταμάτητο χιούμορ, ξεσήκωσε όλο το μαγαζί, με τη βοήθεια του Rosario. Οι δυο τους είχαν πάρα πολύ καλή χημεία, μιλούσαν και αγγλικά (βοηθούσε να καταλάβουμε και να συμμετέχουμε όσοι δεν "πιάνουμε" τα ισπανικά) κι έγινε....ΧΑΜΟΣ ! Τι κλεισίματα ματιών, τι "τραγούδα εσύ μαζί μου", "θ'ανέβεις εσύ να παίξεις;", "εσένα θα σε λέω pappo, θα είσαι ο pappo μου όποτε έρχομαι Ελλάδα" στον Παυλίδη....ΧΑΜΟΣ ! Γελάσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε....φύγαμε γεμάτοι ! :-)
Καθιερωμένη στάση στα Everest για μπλα μπλα και μαμ. Λίγη coca cola (light, τι, για την Εβίτα με περάσατε;) και άρχισα να μεθάω (σας έχω πει ότι δεν πίνω αλκοόλ;)....Διαφήμιση της Βανδή στα Everest κι εγώ να τραγουδάω μέσα στο κατάμεστο μαγαζί....
Κι όοοοοταν είμαι αγάαααααπη μου μαζί σουυυυυ....στην αυλήηηη του παραδείσουυυυυυ.....κάαααπου ανάααμεσα στ'αστέεεεεεεριααααααααα.... Το'χω; Το'χω;;;; Ναιιιιιιιιι !!!! Πάμε πάλι !!!! Α ! να πω και το άλλο;
Σήηηηηηημεραα γά-σημέρα γάαααμος γίιινεταιιιιιιιιι....!
Ξύπνησε το juke box μέσα μου κι άντε να σταματήσω. Η Μαρία να με κοιτάει με κάτι μάτια σαν της κουκουβάγιας, ο Γρηγόρης να το παίζει αδιάφορος και να μου ρίχνει αγκωνιές όποτε δεν κοίταζε κανείς για να σκάσω, κι η Τάνια να κανονίζει πού και πότε θα πάμε caraoke....
Συνέχισα να τραγουδάω μόνη μου στο δρόμο....στον Α(χ)ναστάση μου στο τηλέφωνο (που ήταν πάνω στο μετρό καβάλα το ζουζουνομπουρεκάκι μουυυυυυυυ !!! χαχαχαχαχααα)....και τελικά στα όνειρά μου !!!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !!!! :-)))))
ΥΓ. Ερώτηση...Γιατί είχαν κίνηση οι δρόμοι στις 7 το πρωί κυριακάτικα;;;; Όλοι εκκλησία πάνε;;;;
Friday, December 01, 2006
Απουσιοεχωλόγιο...
Έχω ένα που κάπου κάνει αγκαλιές.
Άλλο ένα, που μου γελάει και βγαίνει για μεταμεσονύχτια pizza.
Το 3ο κοιμάται, σκασμένο από φαγάκι και γλυκά.
Κι άλλο ένα, να μου κάνει παραπονάκια μέσω e-mail.
Κι εκείνο που μου θύμωσε και δεν καταλαβαίνει γιατί το παραμέλησα.
Δεν ξεχνώ κανένα. Κι ακόμα λιγότερο ότι μου λείπεις, εσύ. Μα βάζω τις σκέψεις σε αναμονή. Πρέπει να πάω στο κρεβάτι το πιο μικρό, εκείνο που κοιμάται απέναντί μου και κλαψουρίζει βλέποντας όνειρα...
Τι μπορεί να ονειρεύεται η πιο γλυκιά σκυλίτσα του κόσμου;
Καληνύχτα :-)
Άλλο ένα, που μου γελάει και βγαίνει για μεταμεσονύχτια pizza.
Το 3ο κοιμάται, σκασμένο από φαγάκι και γλυκά.
Κι άλλο ένα, να μου κάνει παραπονάκια μέσω e-mail.
Κι εκείνο που μου θύμωσε και δεν καταλαβαίνει γιατί το παραμέλησα.
Δεν ξεχνώ κανένα. Κι ακόμα λιγότερο ότι μου λείπεις, εσύ. Μα βάζω τις σκέψεις σε αναμονή. Πρέπει να πάω στο κρεβάτι το πιο μικρό, εκείνο που κοιμάται απέναντί μου και κλαψουρίζει βλέποντας όνειρα...
Τι μπορεί να ονειρεύεται η πιο γλυκιά σκυλίτσα του κόσμου;
Καληνύχτα :-)
Subscribe to:
Posts (Atom)