Wednesday, October 11, 2006

Βράδυ Δευτέρας

Χε χε χε...Την πάτησεεεεες !

Κυρίες και κύριοι ναι! Τα καταφέραμε! Το μυστικό παρέμεινε μυστικό και η γάτα δεν πήρε πρέφα κανένα ποντίκι!

Περιγραφή σκηνικού: ο Α. φεύγει εξωτερικό για σπουδές. Η Ε. έχει ιδέα. Αποχαιρετιστήριο πάρτυ-έκπληξη. Ο μεγαλοδύναμος βάζει το χεράκι του και η Ε. γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του αγαπημένου λατινομάγαζου του Α., 3 βδομάδες πριν το ταξίδι. Το μαγαζί που δεν κάνει ποτέ πριβέ πάρτυ....θα ανοίξει μόνο για τα μάτια του Α. τη Δευτέρα 9/10. Και χωρίς είσοδο. Και με μειωμένες τιμές. Κι επειδή ο ιδιοκτήτης είναι γαμώ τα παιδιά...θα κεράσει και γύρους σφηνάκια και μπουκάλι κλπ το βράδυ του πάρτυ χωρίς να έχει γίνει καμιά εξήγηση...

Ο κόσμος...όλοι όσοι ξέρω ότι τον ξέρουν. Και δώστου ψάρεμα, μην αφήσουμε κανέναν απέξω. Και δώστου βούτηγμα στο κινητό του Α. για να βρούμε τηλέφωνα που δεν είχαμε. Κι άντε κατέβασε ιδέες για δώρο...κι ο Α. να πηγαίνει να αγοράζει αυτό που έχεις αποφασίσει να του προσφέρεις 2 μέρες πριν πας να το πάρεις...καινούρια ιδέα λοιπόν...μάλλον καλύτερη τελικά :-)
Να και τα ψέμματα για να τον κλείσουμε αυτή τη μέρα...για να μην καταλάβει τίποτα...και την κρίσιμη στιγμή, άλλο ένα για να δεχτεί να του δέσουμε τα μάτια....

2 γυναίκες κι ένας άντρας σε ένα πράσινο αυτοκίνητο. Τα μάτια του Α. δεμένα με ένα ροζ φουλάρι. Κι ο κόσμος να κοιτά απορημένα...Ο Α. ν'αναγνωρίζει τη διαδρομή...η οδηγός να ορμάει σε ότι στενάκι έβρισκε για να τον μπερδεψει.

Φτάνουμε. Όλοι στην ώρα τους, περιμένουν. Οι πόρτες ανοιχτές, η μουσική σταματημένη. Ο Α. σκοντάφτει γιατί ξεχνάμε να του πούμε πού έχει σκαλοπάτια, χα χα. Τα μάτια ακόμα κλειστά, ένα χέρι τον οδηγεί στο κέντρο της αίθουσας. Μπροστά του ένα μεγάλο πανό. Γύρω του χαμογελαστά πρόσωπα που κρατούν την αναπνοή τους.

Ο dj (Μιλτάρα μας έσωσες) δε βάζει σάλσα όπως όλοι περιμένουν. Οριεντάλ...και τα κορίτσια αρχίζουν να χαϊδεύουν τον Α. που περιγράφει αργότερα: "Ελεγα μέσα μου, δεν το πιστεύω, σε στριπτιζάδικο με πήγαν τα τομάρια!" Το τραγούδι τελειώνει και τα μάτια ανοίγουν...

Καλό ταξίδι Α....Ο Α. έχει φύγει ήδη όμως! Χαμένος στο διάστημα :-) Και τι δε θα'δινα για να διάβαζα τις σκέψεις σου εκείνες τις στιγμές....Όπως και μετά, όταν άρχισες ν'ανοίγεις το δώρο σου. Τhe Bremen Lover Emergency Kit! Φτιαγμένο με πολλή πολλή πολλή αγάπη κι ακόμα περισσότερη δόση πονηριάς :-) 10 πακέτα, ένα κι ένα...χι χι χι. Και μετά το κανονικό δώρο. Νόμιζες πως είχες τελειώσει με το μεγάλο πακέτο, ε; :-)

Χορός μέχρι τελικής πτώσης. Η δική μου ήρθε γύρω στις 3μιση...όλη η υπερένταση και το άγχος των τελευταίων ημερών...σε κοίταζα και σε χαιρόμουν. Κι ένιωθα μεγάλη περηφάνια που είμαι φίλη σου. Πόνο που φεύγεις. Ευτυχία που πραγματοποιείς τα όνειρά σου. Ευλογία που σε γνώρισα, έζησα, αγάπησα. Χαρά που ίσως κατάλαβες επιτέλους (έστω και λίγο) πόσα αξίζεις και για πόσους πολλούς.

"Βλαμμένο...Αφού κρατήθηκα και δεν έκλαψα απόψε, δεν φοβάμαι τίποτα πια...". Εγώ έκλαψα όταν σε άφησα. Εσύ φταις κι όσα μου είπες. Σ'ευχαριστώ. :-)

Bonus

Ατάκες της βραδυάς:

- Τι να πω ρε παιδιά! Εγώ για φαγητό θα πήγαινα....(Α. στον κόσμο που περιμένει να πει κάτι)
- H Ελένη πώς να τα περνάει στο πάρτυ που κάνει σπίτι της άραγε; (Ε. στον Α. αναφερόμενη σε ένα ακόμα "χρήσιμο" ψέμα, με την Ελένη να χορεύει λίγο πιο μακριά. Η απάντηση ήταν δάχτυλο...ντροπήηηη!)
- Καλά, πόσο καιρό το ετοιμάζεις αυτό μ'εμένα στο ρόλο του μαλάκα...; (Α. στην Ε. χορεύοντας)
- "...κι αν πει το ναι και δειλιάσω εγώ; Το έχω ξαναπάθει εξάλλου!" Ρε άι σιχτήρι!!! (Α. στην Ε. ενώ διαβάζει δυνατά στους παρευρισκόμενους τις "οδηγίες πλεύσης στη θάλασσα των δώρων" του)
- You can choice...ρε σεις, έλληνας το έφτιαξε αυτό, έτσι; (Α. διαβάζοντας στο κέντρο του στόχου των strip darts)
- Δεν τον χόρεψες απόψε...79-0 ! (Α. μαθαίνει στη Μ. δια της βιωματικής οδού το...ποιόν, αυτόν, 1-0)
- Τονίζω ότι το κινητό το είχα αφήσει στο τσαντάκι! (Α. μετά από χαλάστρα...)
- Ρε κωλόπαιδα....τη μέρα που θα αρχίσω εγώ να σας κάνω δώρα θα δείτε τι θα πάθετε ! (Α. που απειλεί τους ηθικούς αυτουργούς του δώρου του, κρατώντας ένα μπουκαλάκι λιπαντικό στο χέρι)

No comments: