Απάντηση; Μας τελείωσε !

Ουφ ! Τρελλή μέρα σήμερα αλλά μάλλον από τις τελευταίες μέρες πανικού γι'αυτόν το μήνα... Μόλις γύρισα από τη δουλειά, το κεφάλι μου πάει να σπάσει και η τσέπη μου δε λέει να μείνει μπαλωμένη με τίποτα...κακά τα μαντάτα κοινώς αλλά τόσο συνηθισμένα που δεν με νοιάζει πια ! Το είχα που το είχα παραφιλοσοφήσει τελευταία (κι αυτό κι άλλα πολλά...), ήρθε χτες και η ατάκα κι έδεσε το γλυκό :

Το θέμα δεν είναι να περνάς τη ζωή σου αναζητώντας την απάντηση που θα δώσει λύση στα προβλήματά σου. Η μαγκιά είναι να καταφέρεις να τη ΖΗΣΕΙΣ χωρίς απάντηση...

Δεν ξέρω αν συμφωνώ απόλυτα...αυτή την περίοδο με βολεύει πάντως ;-)

Παιδάκια το λέω και το ξαναλέω, γιατί δυσκολεύομαι μάλλον κι εγώ η ίδια να το πιστέψω (φτου μου φτου μου ένα πράμα!). Τα προβλήματα ακόμα εδώ αλλά εγώ....είμαι καλά...! Για πόσο, θα δείξει, αλλά μ'αρέσει, είχα καιρό να νιώσω έτσι (περίπου από τότε που επέστρεψα...σύμπτωσις ;;;;) και η αλήθεια είναι πως το περίμενα πώς και πώς.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως, όπως όλα σχεδόν στη ζωή μου, έγινε χωρίς να καταλάβω το πώς και το γιατί.

Βρε λες να έχει δίκιο ο ποιητής; Καμιά φορά χρειάζεται κι η παραίτηση, η παραδοχή, η αποδοχή...ν'αφεθείς να πέσεις, ν'αφεθείς πραγματικά όμως, όχι με το σχοινί δεμένο στη μέση και μαλακίες...Πετάει ο άνθρωπος; να σε ρωτάνε....Πετάει ! να λες και να γελάς. Γιατί; Πώς; να σε ρωτάνε...Σκασίλα μου ! να φωνάζεις, κοίτα και μάθαινε !

Α! Και κάτι άλλο....σας αρέσει δε σας αρέσει...τις πτήσεις αυτές τις λυτρωτικές, μην περιμένετε να τις κάνετε με "παρέα". Ένας ένας το jumping...την παρέα, την καλή, αυτή που αξίζει να είναι δίπλα σας, θα τη βρείτε μετά ;-)


Αμπελοφιλοσοφίες στοπ ! Πρόγραμμα για Σ/K για να ζηλεύουν τα γερμανάκια μου (επαναλαμβάνω, η Γερμανία είναι ΗΛΙΘΙΑ χώρα :-p) :

Αύριο έχει έξοδο, μεζεδάκια και μουσικούλα ελληνικιά...ίσως και μια βόλτα Enzzo de Cuba αργά (πολύ αργά όμως, ε;) για να βρούμε τα θεσσαλονικόπαιδα που μας λείψαν.
Κυριακή Mercadonegro...αν είναι τόσο καλοί όσο πέρσι δεν θα μαζευόμαστε από Δευτέρα...χορό και στο νοσοκομείο ακόμα, το πολύ πολύ να με κρατήσουν μόνιμα εκεί κάποια μέρα μ'αυτά που τους κάνω...(ζουρλομανδύα σε bleu d'azur έχετε; ευχαριστώ!)

Καλά να περνάμεεεεεε ! Κι ας μου πει κάποιος της άσχετης....το ΧΑΪΔΑΡΙ πού στο καλό πέφτει ;;;;

:-)))))