Δεν το ακούω για πρώτη φορά. "Πάλι χωρίς να πληρώνεσαι;;;;", συνοδευόμενο από το ανάλογο υφάκι απορίας/μη κατανόησης/αποδοκιμασίας/οίκτου. Απλά έπαψα να εξηγώ πια το γιατί. Ένα "ναι, ναι" μαζί με το κούνημα του κεφαλιού που συμπληρώνει "τι να κάνω η καημένη........" κι όλοι είμαστε happy. Εγώ δεν κουράζομαι με αναλύσεις που δεν αλλάζουν τίποτα κι εκείνοι παίρνουν αυτό που περιμένουν. Την ικανοποίηση ότι έχουν δίκιο που δεν κάνουν το ίδιο, που δεν είναι κορόιδα και που προτιμούν να μη δουλεύουν καθόλου παρά να εργάζονται εθελοντικά.
Κατάφερα σήμερα, μέσα σε 5 μόλις λεπτά, να "μπλεχτώ" σε 2 νέα σχέδια σχετικά με έρευνες (κλείνοντας έτσι και τα σαββατοκύριακά μου) και είχα την έμπνευση να επαναφέρω στο τραπέζι το θέμα επαναλειτουργίας των ομάδων στήριξης που οργανώσαμε πέρσι και "ξεχάσαμε" φέτος. Θα γίνει ΚΑΙ αυτό, εις διπλούν μάλιστα, από το τέλος του μήνα.
Η αλήθεια είναι πως λίγοι έχουν καταλάβει γιατί έκανα όσα έκανα εδώ και ένα χρόνο κι ακόμα λιγότεροι αυτοί που καταλαβαίνουν γιατί συνεχίζω (τώρα που άρχισα να "πιάνομαι", χαχαχαχα), προσθέτοντας μάλιστα διαρκώς καινούργια πράγματα. Ευτυχώς, εκείνοι που μετράνε δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Κι ευτυχέστερα....έχω πλέον καταλάβει εγώ, όλες τις πλευρές του γιατί και του πώς. Και στην τελική, αυτό είναι που με γεμίζει, μου δίνει κουράγιο, με κάνει να νιώθω όμορφα. Αυτό...και το να βλέπω γύρω μου ανθρώπους που κάνουν ακριβώς το ίδιο :-)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Οι τρεις τελευταίες γραμμούλες του post σου είναι όλα τα λεφτά! Κeep walking!
Ola kala loipon...hremhses,"piasthkes",mas 3exases (βλ.kapioi griniazoun twra)klp klp.
TO STUDIO POTE 8A MOY TO FTIA3EIS?
(:
O tzampas zei kai basilevei ph mou !
(:
Georgia: I do, dodododoooo, με boots ή αθλητικά, πολλές φορές δε ΚΑΙ με τακούνια ! :-)
Αναστάση: ΧΑΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑ! Θα το κανονίσουμε κι αυτό μαζί με όλες τις υπόλοιπες εκκρεμότητές μας (βλ.ημερομηνία-άδειες γάμου, ονόματα παιδιών, κλπ κλπ κλπ)από κοντά όταν έρθεις :-p
Κι αντί να μου παραπονιέσαι...μπαίνε σε κανά ΜουΣουΝου ! :-)
Γεια σου Εύα!
Σήμερα σε ανακάλυψα.
Ετοιμάζομαι και εγώ για επιστροφή μετά από 7-8 χρόνια στο γύρο του κόσμου και σε καταλαβαίνω απόλυτα για το πως θέλεις να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουνε.
Έρχομαι κι εγώ έτσι, γεμάτος ιδέες για εθελοντικά πράγματα που μπορώ να κάνω μέσα από την δουλειά που έχω βρει για τους πρώτους μήνες.
Ελπίζω να μην είναι ανώμαλη η προσγείωση!
Η δικιά σου πώς ήτανε?
Καλώς τον :-)
Να σου συστηθώ σωστά καταρχήν, Ευάκι από Εύη από Ευδοξία...31/01 η γιορτή (κι αυτό να σημειωθεί από όλους παρακαλώ, ευχαριστώ !).
Καλή προσγείωση και σ'εσένα λοιπόν! Η δική μου, μάλλον ομαλή υπήρξε...με μπόλικη δόση τύχης βέβαια!
Θεωρώ πάντως πως με τύχη και πολλή πολλή όρεξη, θέληση και πείσμα...οι ευκαιρίες βρίσκονται στο δρόμο σου ή τις δημιουργείς κι ο ίδιος. Οπότε...ξέρεις τι σου μένει να κάνεις ;-)
Το 2005 έκανα μια μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά ενος αρχιτεκτονικού προγράμματος, ένος τσαμπατζή αρχιτέκτονα, ο οποίος χεζόταν στο 100ευρω γιατί έκανε και σεμηνάρια... Τα λεφτά που πήρα για τις ώρες που δούλεψα (κάθε μέρα 17.00-22.30 για 9 μήνες) ήταν ελάχιστα, αλλά εμένα με γέμιζε, με ευχαριστούσε, ένοιωθα πολύ όμορφα...ααααααν και τώρα σκέφτομαι τι πληρώθηκα και φρικάρω...
Αν εσενα σε ευχαριστεί συνέχισε...
Julia,
εγώ δεν εννοώ αυτό με την εθελοντική δουλειά, αυτό είναι εκμετάλλευση.
Υπάρχουν όμως πράγματα που μπορείς να κάνεις όπως π.χ. εγώ που θα δουλεύω σε πανεπιστήμιο, να οργανώσω ομάδα φοιτητών για συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς αγώνες με αυτοκίνητα που η κάθε ομάδα φτιάχνει μόνη της.
Ή μπορείς να ασχοληθείς με κάποιο χόμπυ σου, π.χ. να ξεκινήσεις μία λέσχη φωτογραφίας.
Κάποτε, όταν ήμουνα ακόμα Ελλάδα, είχαμε οργανώσει μία μεγάλη εκπαιδευτική εκδρομή στη Γαλλία. Δε θέλεις να ξέρεις πόσες ώρες δούλεψα για αυτό χωρίς να βγάλω μια δραχμή, αλλά άξιζε η κάθε στιγμή!
Γίνονται αυτά, ιδέες και όρεξη πρέπει να υπάρχει!
Post a Comment